Een blog voor Sarcoidose.nl

Vakantie

Bijna iedereen in onze omgeving was al op vakantie geweest, maar wij hadden onze vakantie nog tegoed. We hadden al vroeg geboekt, zodat we ons er ook lekker lang op konden verheugen. Ik houd van voorpret.

We kozen voor een vakantie in de Duitse Hanzestad Stralsund, tegen het eiland Rügen aan. Omdat we Lübeck ook graag wilden bekijken en we met de trein zouden gaan, besloten we om eerst twee nachten in Hanzestad Lübeck te overnachten voor we door zouden reizen naar Stralsund. Op de terugweg wilden we in eerste instantie een andere tussenstop maken, maar we beseften dat we Lübeck niet in één dag konden bekijken (ook niet in twee overigens). We zouden onze vakantie dus ook afsluiten met twee nachten in Lübeck. Grappig, we kregen in het hotel beide keren precies dezelfde kamer toegewezen.

Planning

Zoals ik weleens eerder heb verteld (in Planning is the key), begint onze dagplanning al ruim voordat we daadwerkelijk op reis gaan. Roy maakt een Excelbestand aan met de vakantiedagen en markeert de heen- en terugreisdag als intensieve dag. De dagen ervoor en erna zijn rustdagen en zo tellen we door. Dat wil zeggen, het is afhankelijk van de energie of we iets ondernemen, maar het is altijd de bedoeling om op af-dagen tussen de middag ‘thuis’ te kunnen slapen.

Het idee van een dag op en een dag (of twee) af klinkt goed, maar dat neemt niet weg dat op op-dagen een rustmoment echt wel wenselijk is. (Zeker als je herstellende bent van een flinke verkoudheid).

Als we met de auto zijn, doet Roy weleens op een rustig plekje op de achterbank zijn ogen even dicht. Niet het meest comfortabel in onze Felix (Peugeot 208), maar hé, wat werkt, dat werkt.
Dat gold ook voor het dutje dat Roy laatst zittend op een bankje in de dierentuin deed (in Ik keek recht in zijn lachende ogen).

Rasender Roland

Treinfan als we zijn, mocht een rit met de Rasender Roland over Rügen natuurlijk niet ontbreken. In Putbus stapten we over van de gewone trein naar de smalspoor stoomtrein (met een Deutschlandticket betaal je er alleen maar € 10,- toeslag voor, ontdekten we). Na een mooie rit, mede door de prachtige herfstkleuren, stapten we uit op het eindpunt Göhren aan de Oostzee. Na een kop koffie en een broodje Bratwurst als lunch wandelden we in het heerlijke nazomerzonnetje naar de pier.

We genoten van het uitzicht, de niet-al-te-brutale meeuwen en de aalscholvers. Bij het zien van de redelijk comfortabele houten ligstoelen op de pier was ons plan snel gemaakt.

Voor Pampus op de pier

Roy installeerde zich met zijn rugzak als hoofdkussen heerlijk op zo’n houten zitje voor een dutje.

En ik maakte, gewapend met mijn camera, een fijne wandeling over het strand dat bezaaid lag met allerlei door de kracht van het water gladgeslepen stenen en keien.
Ik bedacht dat deze prachtige stenen er jaren en jaren over hebben gedaan om hun scherpe randjes te verliezen. Als je een steen gevoel toedicht, zal het zonder twijfel een behoorlijk pijnlijk proces zijn geweest. Ik had graag zo’n kleurig keitje meegenomen. Leuk als presse papier, dacht ik. Maar ja, die gebruik ik niet eens. Ik dacht aan het gewicht van de koffer en heb me beperkt tot een paar mooie, kleine kiezeltjes.

Hier lees je alle blogs die ik voor Sarcoidose.nl schreef als ‘partner van’.
Als vrijwilliger zijn wij met veel plezier actief in de teams Bijeenkomsten (Roy), Online (Simone) en Gezin (Simone).
Heb je vragen? Stel ze gerust.