Ritme en papierballen
De meivakantie is weer voorbij, de basisscholen zijn weer begonnen. Wat klinkt dit alledaags! Maar dat is het niet, dat weten we allemaal. Na weken van sluiting vanwege het coronavirus starten nu de basisscholen weer op en zijn/worden diverse maatregelen versoepeld. Hoe bijzonder blijkt normaal nu te zijn!
Ook de middelbare scholieren moeten weer aan de bak, zij het vooralsnog online. Mijn dochter en ik hebben dan ook ons ‘nieuwe normale’ ritme weer opgepakt. Een erg fijn ritme overigens. Ik hoop dat we er iets van vast kunnen houden als straks ook de middelbare scholen gaan starten. Een ding zal zeker niet meer lukken en dat is tussen de middag warm eten. Wel een beetje jammer, want het bevalt ons erg goed.
Bij het woord ‘papierballen’ zou je kunnen denken dat het schrijven op het moment niet erg vlot en dat afgekeurde samengepropte teksten meedogenloos in de (digitale) papierbak belanden, maar dat is niet waar. Gelukkig niet! Het schrijven gaat op het moment juist fijn. De ene dag vlot het natuurlijk wat meer dan de andere, zo gaat dat nu eenmaal. Als het lekker loopt en mijn ’taks’ zit erop, is er tijd voor andere dingen, zoals creatief bezig zijn.
Nee, de term ‘papierballen’ moet je letterlijk opvatten. Paper globes klinkt mooier, maar bij de term ’triskele’ vraag je je waarschijnlijk af waar het over gaat.
Ballen van papier dus. Ze zien er ingewikkeld uit, maar ze zijn verrassend makkelijk te maken van drie stroken uit één vel stevig A4-papier. Met de snijplotter zijn de stroken vlot gesneden, maar ook met de hand is het prima te doen.
Ik gebruikte hiervoor 230 grams designblokken van de Action en combineerde steeds drie verschillende dessins.
Vanaf het moment dat ik deze ballen op internet zag, vond ik ze erg leuk en heb ik ze in diverse kleur- en dessinvarianten gemaakt. Onlangs heb ik de spullen van de hanger voor het raam gehaald en ik zocht naar iets anders om eraan te hangen. Dat is met deze paper globes-spiraal leuk gelukt, vind ik.
Het volgende creatieve project is mondkapjes maken.